Huna to polinezyjska wiedza tajemna tzw. starożytny hawajski sekret. Wywodzi się z tajemnych nauk i kultury Hawajów a także pozostałych wysp Pacyfiku.
„Huna” w języku hawajskim znaczy „tajemnica” i początkowo w ten sposób Hawajczycy nazywali swoją religię. Wywodzi się ono prawdopodobnie od słowa „kahuna”, którym Hawajczycy określali osoby posiadające znajomość jakiejś ważnej „tajemnicy”. Słowo kahuna oznaczało strażnika tajemnicy („ka” – strażnik, „huna” – tajemnica)
Czym jest Huna?
Huna uczy człowieka jak zachować harmonię. Czy jest to filozofia? Religia? Raczej można ją nazwać pozytywną mocą myśli. Jest to sposób życia który w założeniu ma nieść dobro, spokój, równowagę i spełnienie. To sposób myślenia i takiego postrzegania świata, aby żyło się lepiej, zdrowiej i spokojniej. Moc myśli i nastawienia do wielu aspektów życia ma zdolność sprawczą. Myśl może uleczyć zarówno duszę jak i ciało, sprawić by rzeczywistość została dopasowana do oczekiwań.
Jak pomaga?
Aby rozpatrywać problem człowieka należy popatrzeć na niego całościowo np. poprzez pryzmat jego rodziny, przynależności do niej i roli jaką w niej spełnia (jest to odpowiednik holistycznego podejścia w przypadku chorób somatycznych). Przykładem może być sytuacja, gdy człowiek choruje po to by zwrócić na siebie uwagę, by być kochanym i zauważonym. Choroba jest narzędziem do uzyskania zupełnie innego efektu niż można byłoby się spodziewać patrząc na tę sytuację z boku.
W Hunie można znaleźć elementy spójne z totalną biologią, gdzie psychika determinuje fizyczność. To jak nawiązujemy relacje i jak je podtrzymujemy stanowi w jaki sposób wygląda nasze zdrowie, samopoczucie i akceptacja samych siebie.
Huna pomaga „złapać równowagę” pomiędzy tym co materialne i duchowe. Wszyscy jesteśmy energią, nad którą mamy panowanie. Człowiek sam dla siebie jest twórcą swojego życia i rzeczywistości, w której żyje. Huna ma za zadanie wzmocnić symbiozę serca i umysłu, sprawić by świat zewnętrzny pozwolił na realizację życia zgodnie z pragnieniem.
Kahuni
Dawniej do osób nazywanych „kahuna” zaliczano znachorów, osoby duchowne i wszystkich którzy posiadali wiedzę tajemną do tworzenia za pomocą wiedzy duchowej i psychicznej. Kahuni używali swojej mocy do widzenia na odległość, uzdrawiania, chodzenia po ogniu i lawie, wskrzeszania zmarłych, przewidywania i zmieniania przyszłości (jeżeli była niekorzystna) do czytania w myślach, kontrolowania pogody i zwierząt.
7 zasad Huny
- Ike – świat jest tym za co go uważasz. Świat jest taki jak myślisz, że jest, ludzie są tacy jakie masz o nich wyobrażenie, twój los odzwierciedla twoje życie. To co cię spotyka jest odzwierciedleniem twoich oczekiwań. Ludzie, którzy cię otaczają są twoim lustrzanym odbiciem. Ludzie żyjący w takim samym środowisku mogą postrzegać je zupełnie inaczej, rzeczywistość jest rzeczą indywidualną i unikatową tak jak każdy człowiek z osobna.
- Kala – nie ma żadnych ograniczeń. Jedynym ograniczeniem jakie posiada człowiek jest jego własny umysł. Świat jest taki jaki jest kreowany w głowie, ograniczenia również – więc aby się ich pozbyć trzeba uwierzyć, że można dokonać rzeczy pozornie niemożliwych.
- Makia – energia podąża za uwagą. Gdzie i na czym skupiamy naszą uwagę tam tworzymy rzeczywistość. Skupiając się na rzeczach dobrych i pozytywnych otrzymujemy je z powrotem. Może to być budujące, ale również niszczące.
- Manawa – teraz – jest czasem mocy. Życie jest teraźniejszością. To co było jest tylko wspomnieniem, które powinno oddziaływać na teraźniejszość. Przeszłość nie może determinować przyszłości. Decyzje należy podejmować w oparciu o tu i teraz.
- Aloha – kochać to być szczęśliwym. To pełna harmonia między sercem i umysłem. Miłość do samego siebie ma moc przyciągania. Aloha to zwrot jakiego używają Hawajczycy przy powitaniu, pozdrowieniu i pożegnaniu. To znaczy „witam cię z miłością, pozostawiam cię z miłością”
- Mana – cała moc pochodzi w wnętrza. Najprościej mówiąc, to wiara w siebie i swoje możliwości. Spełnianie marzeń, pragnień i oczekiwań może tylko człowiek, który ma głęboką wiarę we własne możliwości.
- Pono – rezultat jest miarą prawdy. Życie jest odzwierciedleniem wnętrza. Przekonań, wiary we własne możliwości oraz umiejętność dopasowania się do różnych sytuacji. Nie wolno zapominać, że dążenie do osiągnięcia stanu spełnienia wiąże się z ciągłym rozwojem. Aby osiągnąć pełnię szczęścia trzeba znaleźć równowagę w sercu i umyśle. Nie ma rzeczy niemożliwych a ograniczenia są tylko w umyśle.
Wyznawcy Huny nie praktykują obrzędów i rytuałów. Poszukują za pośrednictwem swoich przewodników duchowych którymi może być zarówno Bóg jak i własne „ja” – najlepszej dla siebie drogi. Mają za zadanie szukać, pytać, dociekać – tak aby osiągnąć optymalny poziom rozwoju. Nie ma żadnych ograniczeń a sama droga wyznacza dążenie do celu. Wszystko zależy od wewnętrznego „ja”, które trzeba w pełni zaakceptować i pokochać.
Huna jest sposobem myślenia z miłością, pełną akceptacją, otwartością i dobrocią. Kreuje rzeczywistość na poziomie „myślokształtów”. Jesteś tym jak myślisz i co czujesz. Jest wspaniałym sposobem na szczęśliwe życie, które przekłada się na zdrowie, samopoczucie i pełną akceptację.
Ho’oponopono – hawajska praktyka wybaczania
Ho’oponopono jest hawajską praktyką wybaczania i uzdrawiania relacji. Polega na przejmowaniu pełnej odpowiedzialności za swoje uczucia i myśli oraz założeniu, że jesteśmy twórcami naszej rzeczywistości. Poprzez składanie prostych wyznań, takich jak „Przepraszam”, „Proszę o wybaczenie”, „Dziękuję” i „Kocham Cię”, ho’oponopono pomaga uwolnić negatywne energie, uzdrowić traumy emocjonalne i odzyskać wewnętrzny spokój. To piękne narzędzie, które może przynieść głęboką transformację i harmonię w naszym życiu.
Źródło:
- pl.wikipedia.org/wiki/Huna
Inni czytali również: